Paardencoaching, heel iets anders…

We gingen met ons vijven (met Dymphy) een mindfulness oefening in de wei doen om te ontspannen. Dat heb je goed gedaan, Dymphy ! Terwijl de 4 paarden in de wei bij ons stonden of lagen.

 

Daarna gingen we de paarden begroeten. Ik had wel wat met paarden, want wij hebben er 3 gehad. Maar dat was meer mijn man en onze dochters hun ding . 1 paard, een ruin, trok mij het meeste aan. De andere paarden waren merry’s. Ze hebben alle 4 een ander karakter. Het oudste paard was een moeder, 27 jaar. Daarna kwam haar dochter, de ruin en het jongste paard was, dacht ik, 7 jaar oud. Die was als laatste in de groep gekomen. Dus zij stond een beetje daarbuiten, was nog niet helemaal in de groep opgenomen. Zij was het meeste direct, impulsief.

 

Als eerste ging ik met de ruin in een andere wei staan. De halster om, en Dymphy zei: ga maar wat rondlopen. De ruin liep een paar stappen en toen stopte hij. Dymphy zei: probeer het nog maar een keer. Ik probeerde het nog een paar keer, maar iedere keer stopte hij. Ze zei: wat vind jij er nou van, dat hij steeds stopt. Ik zei: ik vind dat helemaal niet zo erg, laat hem maar stoppen. En toen ik dat gezegd had, kwam hij ineens naar me toegelopen. Dymphy zei: kijk, hij vindt dat jij hem in zijn waarde laat, nu komt hij naar je toe. Super!

 

Terwijl wij bezig waren, stonden mijn 3 zussen langs de kant te kijken. Het jongste paard was bij mijn middelste zus gaan staan. Maar ze zei: nee, ga weg. En meteen kwam de moeder eraan om hem weg te sturen. Dat hoorden we van hun . Het is niet zo vreemd, thuis heeft mijn zus 2 pubers en nog zo’n puber erbij, dat wilde ze niet. Maar het paard spiegelde haar situatie thuis .

 

Daarna ging we een spel doen. Er liggen daar balken, zei Dymphy, leg ze maar ergens neer en dan kijken we of jullie het paard ergens naartoe krijgen. Je mag 3 minuten overleggen samen wat jullie gaan doen, en dan mag je niets meer zeggen. We hadden 4 balken in een klein kringetje gelegd.

 

Mijn ene zus zei: hij zit zo opgesloten, als we het een kring eromheen leggen, dat zou ik ook niet leuk vinden. We hebben 1 balk open gelegd, zodat hij wel erin kon. En we overlegden dat we met ons vieren in 4 hoeken gingen staan. Daarna maakten we het kringetje kleiner, terwijl het paard in het midden stond. 1 zus leidde haar naar de balken en ze liep daar meteen in. Het was dus meteen gelukt.

 

Toen hebben we het nog 1 keer geprobeerd, maar nu lukte het niet. Wel uiteindelijk, na lang proberen, met elkaar praten en het paard lokken met een nootje. Eindelijk.

 

En het was de verjaardag van ons mam, daar hebben we het wel over gehad samen . 

 

We hebben het afgesloten met een kopje thee/koffie.

 

Daarna bij mijn zus wat gegeten en toen ik thuis kwam was het net na 17.00 uur. Al met al een hele leuke zussendag!